براي کودکي‌هايم!
که در تمام تارو پودش، حسرت انتگرال‌هاي ويلون را حس مي‌کند!
براي نوجوانيم که حسرت انتگرال‌هاي ويلون را در تمام تارو پودش حس مي‌کند!
براي جوانيم، که حسرت انتگرال‌هاي ويلون را بر دوش مي‌کشد!
و براي کهنسالی‌ام!
که نمي‌دانم چه بر سرم خواهد آمد!
لبخند ميزنم!
بخند تا دنيا به روت قهقهه بزنه:))
پاسخحذف