آمار زاده براي اميد: حسرت

۱۳۸۹ مرداد ۲۱, پنجشنبه

حسرت

من هيچوقت حسرت را دوست نداشتم!
اما:
کاش هيچوقت در حسرت لبخند پيشوازت، در لحظه خداحافظی نمي‌ماندم!
کاش هيچوقت در حسرت آماج کلمات روزهاي سبز شمال، در لحظات سخت تهران نمي‌ماندم!
و کاش هيچگاه، در حسرت اعتقاد به با هم بودن روزهاي پر اميدمان، در لحظات خسته روحت نمي‌ماندم!
کاش تنهاييمان را نمي‌خواستی!
.
.
.
.
من هميشه از حسرت متنفر بودم!

۸ نظر:

  1. من هميشه از حسرت متنفر هستم!

    بخاطر همین وقتی موقعیتی تو زندگیم هست
    سعی می کنم تمام تلاشم رو بکنم که یک روزی حسرت نخورم که کاش .....

    پاسخحذف
  2. سلام

    حسرت چیزه بدیه خدایی!

    ما نیز گاهی در حسرت دوزار غم و اشک میمانیم!

    پاسخحذف
  3. حسرت خوردن فایده نداره پسر!
    کاش ها هم به جایی نمیرسن!
    باور کن

    پاسخحذف
  4. خاستگاه:
    این فکری که داری خیلی خوبه، اما این حسرتی که من میگم با اون کمی فرق داره:(
    حسرت بالا از کاریه که دیگرون باید انجام بدن و نمیدن، اما حسرتی که شما میگی، مربوط به خودمون میشه و کم کاری خودمون
    Smile To Me:
    داداش گلم، تو که نباید از این حسرتا بخوری! حالا گاهی هم دلت میگیره قبول، اما بذار تلنبار بشن، یهو خودشون میترکن
    سیاوش:
    قبول دارم سیاوش، یا نباید بذاریم به حسرت و ای کاش برسه، یا باید بذاریم دردش کم کم بره!

    پاسخحذف
  5. حسرت بخوری که کسی کاش کاری م یکرد
    ای داد
    او موقع می دونی حسرت خحوردن از کی شروع می شه
    از خلقت آدم
    نه حسرت کاری که دیگری نکرد رو نخور

    پاسخحذف
  6. بعضی وقتا دیگری، کسیه که هرگز انتظار بعضی کارارو ازش نداری!برا همینم میمونی وقتی اون اتفاقات رو میبینی
    اما شاید کلا باید انتظار داشتن از هر کسی غیر خودمون رو از سر دور کنیم!

    پاسخحذف